Στις χαρές και τις λύπες μαζί

Αυτό που κανείς ΑΕΚτζης δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του έγινε , δυστυχώς, πραγματικότητα. Η αγαπημένη μας ομάδα δεν θα αγωνίζεται στου χρόνου στην Super League. Όλοι αυτοί που έφεραν σε αυτό το σημείο τον ιστορικότερο σύλλογο της Ελλάδας θα πρέπει να λογοδοτήσουν όχι μόνο ενάντια της δικαιοσύνης αλλά μπροστά σε όλους τους Αεκτζήδες που σήμερα κλαίνε για την κατάντια της Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως.

Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να ρίξει ευθύνες σε αυτά τα παιδιά που από το πουθενά στην αρχή της περιόδου βρέθηκαν να παίζουν στην Super League σε μία ομάδα που παλιδρομούσε,σε μία ομάδα που δεν μπορούσε να τους προσφέρει ούτε τον δικό τους μισθό σε μία ομάδα που ποτέ δεν τους κάλυψε έστω και ηθικά.

Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον από δω και πέρα όλοι αυτοί οι δήθεν μεσσίες της ΑΕΚ να την αφήσουν στην ησυχία της να βρει το δρόμο της και να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την οδύνη που ζούμε όλοι μας σήμερα το βράδυ, προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ο πάτος του βαρελιού είναι αυτό που ζούμε σήμερα και ότι από δώ και πέρα τα πράγματα θα πάρουν τον δρόμο τους και σε λίγο καιρό όλα θα ξαναγίνουν όπως πρώτα.

Αδέλφια Ενωσίτες όπως λέει και το γνωστό σύνθημα στις χαρές και στις λύπες μαζί μονάχά Ένωση. Αυτήν την ώρα η ΑΕΚ μας χρειάζεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή . Ας συσπειρωθούμε και ας οδηγήσουμε την ΑΕΚ εκεί που της αξίζει να είναι .......